Dubbele zorg, dubbele toewijding

Debby Rylant (30) en haar vrouw hebben samen 4 kinderen. Haar eerste kindje kreeg ze toen ze 19 jaar oud was. Zorg dragen voor iemand anders is ze dus gewoon. Maar naast het ouderschap neemt Debby ook de zorg op voor haar grootmoeder én haar vader. Twee vormen van mantelzorg die totaal verschillend zijn, legt ze uit.

Uit wederzijdse liefde zorgen voor oma

“Toen ik 15 jaar oud was, ging ik samen met mijn ex-vriend bij mijn grootmoeder wonen. Mijn oma zorgde toen voor ons. Niets was haar te veel. Ook niet toen mijn dochter geboren werd. We kregen een heel sterke band. Wanneer ze hulp nodig had, werd ik ook haar eerste aanspreekpunt. We stonden klaar voor elkaar. Nu oma ouder wordt, heeft ze meer hulp nodig. Op een heel natuurlijke manier begon ik meer en meer zorg op te nemen. Zo ging ik mee naar het ziekenhuis en revalidatiecentrum toen haar knie en schouder geopereerd werden. Daarnaast overleefde ze ook kanker.

Al doende heb ik beseft dat ik echt wil zorgen voor oma. Mocht het nodig zijn, wil ik haar zelfs in huis nemen. Tot op heden doe ik geregeld grote boodschappen,ga ik met haar mee naar de dokter, het ziekenhuis, regel ik praktische zaken in huis, en administratieve taken zoals de ziekenhuisfacturen, het zorgbudget aanvragen, bank en financiële zaken … Ik houd haar ook gezelschap.”

Een andere soort mantelzorg voor mijn vader

“Recent kwam de zorg voor mijn vader erbij. Die zorg is niet echt uit liefde ontstaan want mijn vader en ik zijn eigenlijk niet hecht. Ik ben door mijn mama opgevoed, maar vooral door mijn grootmoeder. Papa had een verslavingsproblematiek waardoor zijn hersenen zijn aangetast. Hij kan moeilijk met geld omgaan en zit in schuldbemiddeling. Onlangs vroeg zijn advocate of ik zijn budgetbeheerder wou
worden. Ik ging mee met hem om meer uitleg te krijgen en had al snel door dat hij het allemaal niet begreep. Ik dacht: ‘Hij blijft mijn vader en hij is ook maar een mens die hulp nodig heeft in de maatschappij’. Dus heb ik de keuze gemaakt hem te helpen, ook al is de persoonlijke band met hem niet goed.”

Zorgen voor mezelf

“Studies of een gezinsleven combineren met zorg en werk kan veel zijn. Ik liep lang verloren en het was een zoektocht naar wanneer ik nog eens tijd voor mezelf had. Op een bepaald moment begon ik zelfs slaapproblemen te krijgen. Mijn lichaam heeft me er bewust van gemaakt dat ik veel hooi op mijn vork had genomen. Ik dacht bij mezelf: ‘Als ik er niet meer ben, wie gaat er dan zorgen voor mijn oma?’. Toen ben ik echt tijd voor mezelf beginnen inplannen. Zo maak ik tijd om iets te gaan eten of te gaan wandelen met mijn hond in de natuur. Ik heb ook leren aanvaarden dat ik niet alles perfect kan doen.

De zorg uit handen geven, vind ik nog altijd moeilijk. Ik heb de neiging alles zelf te willen doen omdat ik weet dat mijn oma mij vertrouwt. Tijdens de laatste operatie van oma, leerde ik Coponcho kennen en deed ik de aanvraag om erkend te worden als mantelzorger. Ik vond het heel tof te ontdekken dat er een
organisatie bestaat die informatie geeft en bijeenkomsten organiseert waar je andere mantelzorgers kan ontmoeten. Het geeft je het gevoel dat je er niet alleen voor staat.”

Je kan bij onze mantelzorgvereniging terecht met al je vragen over de zorg, maar ook voor infosessies, lotgenotencontacten en mantelzorgvakanties. Alle mantelzorgers zijn welkom, dus aarzel niet om contact op te nemen of om deel te nemen aan een activiteit. Surf naar www.coponcho.be voor alle informatie.